Last but zeker not least... De Filipijnen!
Blijf op de hoogte en volg Shirley & Matthijs
30 Maart 2014 | Filipijnen, Manilla
In Manila hebben onze reisplannen verder gemaakt: eerst naar Donsol om de walvishaaien te spotten en er mee te snorkelen. Hiervoor moesten we een nachtbus naar Legazpi (een iets grotere stad daar in de buurt) nemen. Een 11,5 uur durende rit in een rijdende vrieskist. De airco stond op 16 (!) graden. Tijdens de reis hebben we ons nog warmer aangekleed en we hebben verschillende keren gevraagd of de airco wat warmer mocht, maar toen dat amper gebeurde, hebben we tijdens een pauze stiekem zelf de airco een stukje warmer gezet. Door de kou hebben we geen oog dicht gedaan en we kwamen dus ook erg brak aan in Legazpi.
Eenmaal in Legazpi met de tricycle, een soort brommer met zijspan waar we amper in pasten met z'n tweeën en onze backpacks (haha gelukkig hebben we ons koffertje kunnen achter laten in een opslag in het hostel in Manila). Een hele zoektocht nog naar een goed hotel, want de een was nog viezer en muffer dan de ander. Uiteindelijk de beste van de slechtste gekozen. Eerst maar weer even een beetje bijgeslapen en daarna Legazpi verkend. Het was een troosteloos stadje, maar alles voor een goed doel: de walvishaaien! Volgende dag in de stromende regen (echt een flinke bui!) met de minivan naar Donsol. Dit was niet veel beter dan Legazpi. We kwamen er achter dat er geen mogelijkheid was om te pinnen in Donsol... shit! Vergeten te pinnen en het geld is bijna op... Oeps, wat nu? Uiteindelijk met heel wat gedoe (het was best spannend of het zou lukken!!) geld via internet overgemaakt naar het hotel en van hen geld gekregen. En ook dat allemaal voor het goede doel: de walvishaaien!
De dag erna was het dan zover: de walvishaaien!! Heel vroeg op, zwemkleding aan, de tricycle in en de boot op... Al snel waren we een stuk uit de kust en voeren we in de baai. Er stonden 2 spotters op de uitkijk. We hadden 3 uur de tijd om ze te spotten. Na 1,5 uur versnelde we in een keer en scheurde we naar een plek waar een andere boot al lag. We stonden met snorkels en vinnen al klaar, maar helaas.... de walvishaai was alweer weg. Een half uur later zagen we opeens een vin boven het water uitsteken, we dachten: nu gaat het echt gebeuren!! Maar helaas... hij was alweer weg voordat we het door hadden... De 3 uur waren voorbij dus helaas moesten we teleurgesteld terug naar de kant. Die dag bleek ook niet onze geluksdag, want onze vlucht naar Cebu bleek gecanceld... We zijn dezelfde dag weer terug naar Legazpi gegaan en hebben daar geregeld dat we een andere vlucht kregen. Pff.. gelukkig want veel langer wilden we hier ook niet blijven! Het weer was hier ook nog eens super slecht: veel regen...
In vergelijking met Legazpi was het eiland Cebu een stuk beter! Toen we daar aankwamen, was het ruim 30 graden en heel zonnig! De eerste dag in Cebu City hebben we vooral doorgebracht in het Ayala Shoppingmall! Hier gingen we naartoe met de Jeepney, een typisch Filipijnse bus. Het ritje kostte maar 8 peso per persoon (dat is ongeveer 12 cent...). In het shoppingmall hebben we ons goed vermaakt met: kleding shoppen (het is hier echt een stuk goedkoper!!), starbucks en de supermarkt waar we brood en Nutella gescoord hebben! Heerlijk om gewoon zelf even een boterham te kunnen smeren!
Ons volgende reisdoel was Malapascua Island, een eiland ten noorden van Cebu. In de reisbijbel stond dit omschreven als een waar paradijs. We gingen met de localbus er heen, en deze ging na een half uur kapot... Gelukkig konden we overstappen op een andere bus, waardoor we onze reis met een half uurtje vertraging weer konden voortzetten! In het noorden zagen we al dat dit gebied getroffen moest zijn door tyfoon Haiyan, wat we vooraf niet wisten... In Maya, waar we met de boot naar het eiland gingen, was de hele busterminal weggevaagd. En overal zagen we verwoeste huizen en omgevallen palmbomen. Eenmaal op Malapascua waren de sporen van de tyfoon duidelijk te zien. Het eiland was flink getroffen. We kwamen hier om te relaxen, maar dat voelde een beetje raar... Alle hutjes van het hotel bleken weggevaagd te zijn waardoor het een homestay werd bij de eigenaar in huis. We hebben aangeboden om te helpen, maar op dat moment konden we niks doen. We konden duidelijk zien dat het een paradijsje geweest was. Nu is het een paradijsje in wederopbouw. We vonden het wel heftig om te zien en de verhalen te horen van de mensen daar. De volgende dag zijn we weer terug naar Cebu-city gegaan en daarna door naar Oslob.
Shirley heeft internet afgespeurd naar meer plekken waar we met de walvishaaien konden zwemmen. Dit bleek dus Oslob te zijn, in het zuiden van Cebu. Na een busrit van 4 uur waren we er. We hadden een hotel op de site van waarbenjij van iemand gevonden: het Malonzo Pension House. Hier werden we ontzettend hartelijk ontvangen door Eva, de eigenaresse. Zij kon alles voor ons regelen voor de tocht met de walvishaaien. Ze vertelde ons dat we 100% kans hadden om de walvishaaien te zien! de volgende dag weer vroeg (half 6) op en samen met een ander stel uit Singapore zijn we er naartoe gebracht. En toen ging alles in eens super snel: We zaten in 5 minuten op een bootje en we konden meteen het water in! Dus camera's klaar en.. Plons! Direct werden we omver gezwommen door een walvishaai. Oei... toch best groot zo'n beest, wel een beetje spannend. Een volwassen haai is net zo groot als een stadsbus! Maar gelukkig doen ze helemaal niks en slurpen ze met hun grote mond alleen maar plankton op! Langzaam zoeven ze door het water. Er waren er 4 tegelijk en je moest nog goed opletten omdat je ze niet mag aanraken! Dat was soms best lastig, want voor je het weet zijn ze ineens dichtbij! We hebben een half uur lang foto's gemaakt en vooral onze ogen uitgekeken. Wat ontzettend gaaf was het!!!! En wat zijn het mooie beesten! Hierdoor zijn we Donsol in een keer vergeten en zouden we zo hier nog een keer terug willen komen!
Terug bij het hotel konden we nog nagenieten en kletsen tijdens een ontbijtje met het stel uit Singapore (Boon en Jemelia). Zij hadden een wat professionelere onderwatercamera en hadden veel foto's en filmpjes gemaakt. Toen we een filmpje terug keken zei Boon: kijk die 2 daar die schrikken zich rot! Keken we even goed, bleken wij dit te zijn tijdens het moment dat we het water in gingen. Haha, ons glorieuze moment staat op film! Net zo hartelijk als dat we ontvangen werden, werden we ook uitgezwaaid en geknuffeld.
Na Oslob zijn we via Cebu-city naar onze laatste bestemming gevlogen: het eiland Palawan. Deze keer om echt te relaxen voordat we terug moeten. In Puerto Princesa, de hoofdstad, hebben we een leuk hotel gevonden en hebben we de stad verkent. Hier bleek alles heel schoon te zijn, bijzonder voor Azië! Wanneer je vervuilt, wordt dit bestraft met boetes en daarna gevangenisstraf!! Vanuit Puerto Princesa zijn we naar het noorden gegaan. Dit keer met een enorme Jeepney die ons in 4,5 uur naar Port Barton bracht. We hadden gehoord dat je op tijd moest zijn voor de Jeepney, want anders had je kans dat je een plek op het dak had. De reis verliep voorspoedig totdat Shirley een enorme scheur in de vloer ontdekte bij een steunpilaar. Ineens zaten we toch niet meer zo lekker. De weg ernaar toe was hobbelig door de zandwegen... Maar zijn we gelukkig heelhuids aangekomen! Vanuit Port Barton zijn we met de boot naar Cacnipa Island gegaan, waar we in het Coconut Garden Resort verbleven. Een echt tropisch eiland, met hangmatjes en al! Verder was het een onbewoond eiland.
De eerste dag hadden we nog mooi weer, maar helaas was het de dagen erna bewolkt en regenachtig! Daarom besloten om eerder door te reizen naar El Nido (wat bekend staat om de mooie stranden en het kraakhelder blauwe water). Het slechte weer bleek te komen, zo hoorden we later, door een tyfoon (gelukkig een kleintje) die over Cebu en Bohol was geraasd en Palawan net gemist had. In El Nido hadden we gelukkig fantastisch weer! Daar aangekomen (via een geweldig mooie rit door de jungle) zijn we op zoek gegaan naar een goed hotel. Dit bleek wat lastiger dan gedacht... We waren wat te kieskeurig! Uiteindelijk een hotel gevonden op internet die wat buiten El Nido lag. De gok gewaagd en ons daar laten afzetten. Het bleek 20 minuten met de tricycle rijden en we werden afgezet bij een zandpad. We dachten: waar zijn we nu dan beland!?! Toen we vervolgens over een pad met heuvels, obstakels en tussen prikkeldraden door moesten lopen, maakten we ons toch een beetje zorgen!
Maar toen we het strand op liepen bleken de zorgen voor niks! We waren op het mooiste strand van El Nido en omstreken aangekomen. We hadden ons eigen bamboehutje aan het strand! Een goede plek om te relaxen, te genieten, uit te rusten en bij te komen van al onze avonturen! Hier hebben we 4 dagen in de hangmat, ligstoel of zee doorgebracht! Ook hebben we El Nido verkend, een leuk stadje! Vanuit hier begint onze reis naar huis: via Puerto Princesa en Manila (waar we nu zijn) vliegen we morgen naar huis! Eigenlijk is er nog veel meer te doen op het mooie Palawan, maar dat komt nog wel een keer :)
Het reizen op de Filipijnen was wel wat avontuurlijker omdat het nog niet zo toeristisch is, hierdoor moet je goed zoeken voor de goede plekken, maar als je ze hebt gevonden zijn de Filipijnen erg mooi: de witte stranden, het helderblauwe water, de vriendelijke mensen, de mooie natuur en het avontuurlijke! Het is duidelijk nog niet zo toeristisch als andere delen van Azië. Overal zijn we veel Nederlanders tegengekomen en op de Filipijnen wel geteld 1...
-
30 Maart 2014 - 16:18
Lidy Niënhuis:
Wauw, wat een mooi en bijzonder spannend verhaal!!! Het is altijd erg leuk om jullie avonturen te lezen!!! Ik hoop dat jullie nog even lekker genieten, alvorens jullie thuis komen. Alvast een hele goede thuisreis toegewenst en tot gauw. Lieve groetjes Leo en Lidy -
30 Maart 2014 - 16:24
Erna:
Hi Shirley en Matthijs. Heerlijk genoten van jullie mooie verhalen, dankjewel. Reis veilig en snel naar huis morgen. Liefs van Erna -
30 Maart 2014 - 19:27
Wendelien:
Wat een heerlijk en leuk verslag toch weer! Dat van die walvishaaien blijf ik wel heel sensationeel vinden, wat een avontuur! Maar ik kan eerlijk gezegd alleen nog maar denken dat het nog twee nachtjes slapen is voordat jullie weer terug zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Een hele goede terugvlucht toegewenst en tot heel snel bij de deuren van Schiphol! Dikste zoen Wendelien -
30 Maart 2014 - 20:43
Judith:
Wauw de Filipijnen! En wat een avontuur weer. Hele goede reis terug naar huis! -
30 Maart 2014 - 21:15
Marussa:
Goede reis terug!!
-
30 Maart 2014 - 22:35
Britt:
Hee Shirley en Matthijs,
Jullie zijn er weer goed in geslaagd om jullie avonturen zo te beschrijven dat je je er als lezer een heel goed beeld bij krijgt! Echt superleuk om te lezen :) En ook interessant om zo meer te weten te komen over de Filipijnen en haar contrasten tussen arm en rijk, de rol van het geloof, de sporen van de tyfoon en de mooie natuur. We hebben al jullie verhalen met veel plezier gelezen!
Een veilige en fijne terugreis gewenst!
Liefs van Alex en Britt -
31 Maart 2014 - 09:12
Gemke:
Wat leuk!! Ben benieuwd naar de foto's enne welkom thuis strakkies!
Liefs
Gemke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley